Tikal, wauw.

Halverwege tussen Coban en Tikal, inderdaad in het midden van nergensland. Geen (provincie)grens te bekennen, en toch: vette controle. Iedereen de bus uit, inspectie onder de stoelen, onder de bus. Iedereen zijn bagage openen. En waar zijn deze Guatemaltese ambtenaren naar opzoek? Fruit! Of we niet allerhande verboden vruchten aan het smokkelen zijn, want dat zouden ze niet lief vinden. Raar volk, ga eens controleren op geweren of pistolen en neem dat in beslag, dat levert veel meer op.


Deze beproeving moet ik echter doorstaan om bij Tikal te komen. Dat is de een na mooiste van aller Maya steden (Op El Mirador na, maar de allermooiste Mayastad ligt nog onder 5 meter aarde en is begroeid met dikke dikke jungle, wie gaat er mee over 30 jaar?). Midden in de jungle barst het werkelijk van de grootse stenen mayatempels. Ondertussen hoor je links en rechts wat apen brullen. En vanaf de top van deze bouwwerken (tot wel 64m hoog) heb je een prachtig uitzicht, hoog boven de jungle toppen.