Op de Mekong

Omdat dit toch een communistisch land is (dat merk je bijvoorbeeld doordat alles om half twaalf dicht moet, alleen de bowlingbaan blijft langer open) heb ik maar even een toepasselijke layout genomen. Enjoy.

Hoe dan ook, het verhaal over Laos (want daar zijn we nu). Prima land, maar liefst 53% van de bevolking kan lezen en schrijven. Betalen doe je hier met KIP, en dat is geen flikker waard. Een flink broodje kip, betaald met KIP kost je ongeveer 12000 KIP, ietjes minder dan een eurotje. Dat het een voormalige Franse kolonie is merk je wel. De Laoitanen spelen petanque en ik eet baguettes. Yummie.

Voor de bos-atlas liefhebbers: vanaf Chang Mai heb ik een ov bus genomen naar Chang Rai, vanaf daar twee uur in een minibusje naar de grens (Chang Khong), in- en uitstempelen (het is net een elfstedentocht, je moet niet vergeten te stempelen). In een kanotje naar de overkant van de Mekong, geld wisselen (voor het eerst van mijn leven miljonair) en dan de 'slowboat' op. Twee dagen in een boot zo groot als twee Amsterdamse woonboten met een vaartje van 20 kilometer per uur over de Mekong (de 10e rivier op aarde) rossen. Tussenstop in Pak Beng, eindhalte Luang Prabang.

Hier leeft (nu in ieder geval nog wel) de 'Giant Mekong Catfish'. Dat is de grootste zoetwatervis op aarde. Tot 3 meter lang, 300 kilo zwaar. Ik heb me laten wijs maken dat je die met je blote handen kan vangen. Gewoon je hand in hun hol stoppen totdat ze happen (geen tandjes als het goed is) en dan naar boven halen. Alleen als je er eentje te pakken hebt die groter en sterker is dan jij loop je kans te verzuipen. Leuke baan. Niet raar dat ze nu vooral gekweekt worden.

Hoe dan ook, twee super relaxte dagen varen (bar aanboord). Prachtige uitzichten op de jungle. Met af en toe een dorpjes dat voorbij glijdt. Al die lokalo's in kleine wankele kano's. En dan vraag je je af hoeveel procent fatsoenlijk kan zwemmen? dat kan toch niet altijd geod gaan? En inderdaad, even later ligt er een lijk midden in de rivier. Dan ben je wel even stil.

Nu dus in Laung Prabang, mooie stad met koloniale huizen en ingeklemt tussen twee rivieren. En op een of andere manier heerst hier een super relaxte sfeer. Tot 1975 was dit de hoofdstad van het koninkrijk met dezelfde naam.. De communisten stuurden de koninklijke familie naar een plaatselijke grot (alhoewel de verhalen hierover uiteen lopen), gaven ze niet genoeg te eten en weg was het koninkrijk. En nu komen ze er hier achter dat toeristen gek zijn op geschiedenis van kleine koninkrijkjes, dus is het paleis weer in ere hersteld, hangen de portretten van de koninklijke familie er weer en wordt in alle tonen gezwegen over hun lot. Het is toch allemaal reuze schattig.

@ Femke, jouw koekjes waren idd spot-on.
@ Bram, yup een paar keer vis gegeten, het valt niet altijd te voorkomen. Pas als ik bamboewormen, vogelspinnen of krekels ga eten moet je je zorgen gaaan maken.