Diving at last

Omdat Thaise treinen gaaf zijn ben ik met de trein naar Chumphon gegaan. Een plaatsje aan de oostkust waar de boot naar paradijselijke duik-eilanden gaat. Omdat de meeste mensen zich in een nachtbus met directe boot-aansluiting laten proppen ziet Chumphon niet zo heel veel toeristen.

Er is ook weinig te beleven, belangrijkste toeristenactiviteit is in een busje stappen, uurtje rijden, in een bootje stappen en naar een eiland van Myanmar (Burma) gaan. Stempel in je paspoort scoren en direct weer terug. En dan natuurlijk thuis opscheppen dat je in Burma bent geweest. Ondertussen heb je gelukkig wel een paar tientjes aan een net regime geschonken die daarmee weer wat kogels kunnen kopen om een betere mensenrechtensituatie te bewerkstelligen.

De grootste bezienswaardigheid in dit visserdorpje zelf is echter nog sneuer. Dat was namelijk mijn persoontje. Althans, als je je buiten de wijk met hoteletjes waagt. Dan vinden Thaise kindertjes je heel interessant, allemaal kijken en de brutalen zeggen nog gedag ook. FFkes zien hoe die westerling reageert. Humor.

Nu dus aangekomen op mijn paradijs en een duikresort aan het strand gescoord. Morgen gaan we als het goed is 'kopje-onder'. De oostkust heeft betere 'visibility' in deze periode van het jaar. En als het goed is zijn er redelijk wat grote visjes te zien. Ik snap weer eens neit dat mijn lees-publiek niet ook en-masse deze kant op komt, het is hier werkelijk superchill. We hebben der zin an.

PS, ik kan helaas even geen fotos uplaaien, die komen dus nog.

@ Teije, because you're stupid ;) Maybe next time.
@ Niela, er was niet genoeg verf om al de gebouwen te beschilderen, dus deden ze dat maar niet.