Gadver: met de zeilboot naar Noorwegen!
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
01 Augustus 2010 | Noorwegen, Kristiansand
Mijn favoriete moment om op vakantie te gaan is altijd al vrijdagavond laat geweest. Je trekt de deur van kantoor achter je dicht en pleittoes... En dus voer ik recent op dat fameuze tijdstip de haven van Lelystad uit. Lelystad is natuurlijk bij uitstek een plek om op vrijdagavond als vertrekoord te gebruiken.
Wat ons wachten stond: 70 uur zeilen, wilde stormen op de oceaan, dolfijnen, walvissen, kortom: een groot avontuur. Ik voelde met net een meisje van 14 dat zich zojuist via de rechter aan de klauwen van de Nederlandse jeugdzorg had weten te bevrijden!
De bestemming mocht er zijn, het hoge, koude kille Noorden, te weten een klein dorpje met blonde Vikings en Vika's aan de Noorse kust: Kristiansand. Met een dappere zes koppige bemanning moest deze tocht tot een goed einde worden gebracht, van met man en muis vergaan is nog nooit iemand gelukkig geworden.
Gelukkig had ik mij vrijwillig aangemeld voor de wacht van 3 tot 6, zowel overdag als 's nachts. Er lag een redenatie achter deze kwellende wachttijden: het heeft iets bijzonders om midden in de nacht een boot over de Noordzee te zeilen terwijl iedereen aan boord lekker ligt te ronken.
Ondanks verwoedende stormen en hordes aanvallende dolfijnen (daar kom ik tegenwoordig echt mijn bed niet meer voor uit) wisten we de overkant te bereiken. De walvissen hadden een vrije dag. Totale duur: iets onder de geschatte 70 uur en net op tijd om een hamburger en een wk-finale te consumeren. De hamburger beviel prima.
Wat volgde waren drie dagen die nog op vakantie leken ook: op dagje een het vikingdorp bekijken, op dagje twee langs de fjordenkust varen en midden in de natuur overnachten en op dagje drie met de bus dwars door Noorwegen naar de Airbus 320 die Joost weer op tijd naar huis bracht.
Managementsamenvatting: het waren niet de vervelendste zes dagen uit mijn bestaan.
Wat ons wachten stond: 70 uur zeilen, wilde stormen op de oceaan, dolfijnen, walvissen, kortom: een groot avontuur. Ik voelde met net een meisje van 14 dat zich zojuist via de rechter aan de klauwen van de Nederlandse jeugdzorg had weten te bevrijden!
De bestemming mocht er zijn, het hoge, koude kille Noorden, te weten een klein dorpje met blonde Vikings en Vika's aan de Noorse kust: Kristiansand. Met een dappere zes koppige bemanning moest deze tocht tot een goed einde worden gebracht, van met man en muis vergaan is nog nooit iemand gelukkig geworden.
Gelukkig had ik mij vrijwillig aangemeld voor de wacht van 3 tot 6, zowel overdag als 's nachts. Er lag een redenatie achter deze kwellende wachttijden: het heeft iets bijzonders om midden in de nacht een boot over de Noordzee te zeilen terwijl iedereen aan boord lekker ligt te ronken.
Ondanks verwoedende stormen en hordes aanvallende dolfijnen (daar kom ik tegenwoordig echt mijn bed niet meer voor uit) wisten we de overkant te bereiken. De walvissen hadden een vrije dag. Totale duur: iets onder de geschatte 70 uur en net op tijd om een hamburger en een wk-finale te consumeren. De hamburger beviel prima.
Wat volgde waren drie dagen die nog op vakantie leken ook: op dagje een het vikingdorp bekijken, op dagje twee langs de fjordenkust varen en midden in de natuur overnachten en op dagje drie met de bus dwars door Noorwegen naar de Airbus 320 die Joost weer op tijd naar huis bracht.
Managementsamenvatting: het waren niet de vervelendste zes dagen uit mijn bestaan.
-
01 Augustus 2010 - 16:04
Eveline En Rita:
hoi,
net vanmorgen met Bram gebeld en gehoord dat je naar noorwegen was geweest dus even kijken of er en verslag was en ja hoor.Leuk man, het zeemansbloed van onze familie is dus bij jou ook merkbaar. gr eveline en rita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
