Tsjernobyl, ook leuk?

Gut, wat een gespreksstof. Is het nou wel kies, of is het niet kies, om mee te doen aan een dagtochtje Tsjernobyl? Ben je een sneue ramptoerist? Of kan je het in sommige opzichten vergelijken met een bezoekje aan bijvoorbeeld een holocaust vernietigingskamp: een hoog educatief karakter? Is het goed om te zien wat voor risico's de mensheid neemt en de potentiële gevolgen van kernenergie met eigen ogen te aanschouwen? Ik koos ervoor dit debat niet met mij zelf te voeren, uit angst voor een negatieve conclusie. Ik koos er voor te gaan, ik was te nieuwsgierig.

En die nieuwsgierigheid werd beloond. Een gebied zo groot als Zuid-Holland is volledig afgezet en onbegaanbaar. En een stad van 50.000 man die 25 jaar geleden in een vloek en een zucht ontruimd werd, en waar sindsdien niemand meer kwam, dat is echt griezelig raar om doorheen te lopen. Den natuur neemt de stad over en lijkt het wonderbaarlijk goed te doen. Alleen is er over de levensverwachting van de diertjes die hier leven erg weinig bekend.

Extra leuk is dat het de enige oude Sovjet stad is die in de tussentijd niet ontmantelt is van al haar oude relikwieën. De bushokjes, de versierselen van de flats, de lantaarnpalen alles straalt nog vergeten sovjet-vazallen-communisme uit. Dat maakt het alleen al de moeite meer dan waard. Alleen jammer dat de vraag niet is of een dagje Tsjernobyl de moeite waard is, het was de vraag of een dagje Tsjernobyl wel kies is. Ik weiger daarop in te gaan.